Cape of Good Hope

Vanochtend om half 8 aan het ontbijt omdat we om haf 9 opgehaald zouden worden voor de vooraf geboekte excursie naar Kaap de Goede Hoop. Het meest zuidwestelijke punt van Zuid Afrika, echter officieel is dat bij L”Algulhas, maar dat is minder bekend . Cape Point is een toerist trekker. Nog een lange weg te gaan.

2 busjes met ieder 8 personen , zo groot was de groep, leuke Belgische mensen bij ons in het busje en passen goed bij ons Brabanders. Ook zo gelachen met hun bij een toiletgebouw met een traliehek. (vraag aan Astrid)

Een prima reisleider, in voor een grapje en met de nodige humor, zijn naam weet ik echt niet meer, wist veel te vertellen en gaf ons leuke nieuwtjes, vertelde nog het een en ander over apartheid en slavernij, blijft een heikel onderwerp, hijzelf had ook in townships gewoond en gaf aan dat die mensen die er nu nog wonen daar zelf voor kiezen, verwachten gewoon van de Government dat die voor hen voor een huis zorgen, (for free dus) nou dat gaat hm dus ook niet worden.
Onbegrijpelijk dat iemand zijn leven zelf niet op orde wil krijgen en daar moeite voor wil doen, wel zagen we ook onderweg bij de robots (zo worden verkeerslichten genoemd) op drukke kruispunten een hoop zwarte mensen zitten of waren er een paar briefjes met een tel. nummer aan het uitdelen. Deze komen uit andere landen, Malawi, Congo, Namibië b.v. en zijn op zoek naar werk. Heb je nu een klusje voor iemand voor een week of wat of zelfs maar voor een dag kun je daar iemand benaderen. Bijzonder of bizar als je er goed over nadenkt.

Eerste stop was in Hout Bay waar we met een bootje voor een kleine 3 kwartier mee konden naar het voor ons om gedoopte robbeneiland, niet dat van Nelson maar van de zeerobben of wel zeeleeuwen. Nu is varen niet mijn grootste hobby maar iedereen ging mee, om daar nu achter te blijven… het vaartochtje met de diesel dampen was net lang genoeg,

Leuk om zoveel seals bij elkaar te zien, terug naar de bus voor de koffie stop in Simonstown, daar werden we naar Boulders Beach geloodst waar een pinguïn kolonie is gehuisvest, ooit zijn er daar 2 pinguïns aangespoeld en omdat daar in dat stukje Afrika geen natuurlijke vijanden waren is het uit kunnen groeien tot een grote kolonie, grappige beestje zijn en blijven het, er staan enorme boetes op het aanraken vd pinguïns of het wegnemen van de eieren van hun. 20.000 rand geloof ik omgerekend € 1229 Ik hoorde ook vertellen dat ze ’s avonds door de straten kunnen waggelen, hoe leuk moet dat zijn,. Volop foto’s gemaakt natuurlijk.

Daar in de buurt ook geluncht en toen door om te eindigen via het Nationale Park van Cape Point en the sign of Cape of Good Hope. (voor de foto’s) Vanaf hier is een wandeling te maken naar de andere kant van de berg, klim van een 1,5 uur met prachtige vergezichten, maar gezien mijn gezondheid even voor een “no go” gekozen, het idee van anderhalf uur klimmen, dat gaat me echt niet lukken, ook Astrid haakte af , vanwege haar knieklachten en nog een dame uit het andere busje, wij konden mee terugrijden om de rest aan de andere kant op te halen, jammer van de wandeling want de foto’s zagen er idd geweldig mooi uit, maar dat zijn de concessies die ik me zelf heb opgelegd om toch deze reis mee te kunnen maken. Er zijn ergere dingen.

Vanaf dat punt terug richting hotel op aan, maar met vermelding van het feit dat onze reisleiders goed kijken of er dieren te spotten zijn, zo hebben we dus vandaag ook nog orka’s, struisvogels en elanden gezien, weliswaar geen van de big 5, maar die verwachtten we hier ook nog niet.
Wat is dit stuk van Zuid Afrika mooi, prachtige stranden, bij Misty Cliffs kun je werkelijk fantastisch kitesurfen, de verschillende kleuren blauw van de oceaan, de meters hoge golven die op de kliffen kapot slaan, hier kun je uren naar kijken zonder dat het verveelt, dat onder een stalende zon met heeel veeel wind maakte deze dag “a special one”.

In het hotel een van de dingen genomen van de 5 die we in ZA echt moesten proberen volgens de buschauffeur: een springbokkie, een shot van mintlikeur met amarula, welke je in 1x naar binnen moet gieten en ja hoor: lekker dus.

Besloten met onze Belgische “vrienden” in het hotel te blijven eten, niemand had nog echt zin om volop op te tutten en wederom richting Waterfront te gaan, dus lkkr relaxt gedaan.
R&A hebben ondertussen de 3e kamer in het hotel, wat die allemaal uitspoken, I don't want to know, hihi, maar goed dat we morgen hier vertrekken , op naar Stellenbosch voor de vineyards en eindigend in Montagu voor onze overnachtingsplek.

Wederom een good night.