Home

En dan zit je weer op het vliegveld te wachten tot boarding time. Vanochtend van het tikken van de regen wakker geworden, jammer 1 dagje had t best nog mooi mogen zijn, het rijdt zoveel prettiger, toch heb ik na het ontbijt voor de toeristische route gekozen, alle tijd toch, via de 1 South, bijna één lange weg naar beneden.

Routeplanner staat op 1,5 tot 2 uur, daarom bedacht om bij Olive Garden ergens na 1,5 uur al een vroege lunch te genieten, dan kan ik er voorlopig tegen, Olive Garden vorig vakantie ontdekt en lekker dus, zij het niet dat deze zaak pas om 11 uur open zou gaan, ik was r al om 10.30, nu dat half uurtje wachten was ook niet het probleem, maar dan zit je daar als Remy, nog geen 1 auto op het parkeerterrein, niet leuk dus, ff verder gegoogeld, the Cheesecake Factory, Andover street, op nog geen 1,5 mile verder, tada…. Die gaat het worden, al eerder open en in een mall, dat moet meer mensen trekken. Toch zeker wel een van de favorieten en een guilty pleasure (het toetje dan)

Gekozen voor de Renée’s en volgens mij al eens eerder op, salade met een soepje en een sandwich, niet al te groot, een soort skinnylicious optie/portie. De soep was deze keer, hoe kan het hier ook anders, de clam chowder, begint me steeds meer te bekoren. Voor op het vliegveld deze keer een stukje vd meest gewone cheesecake genomen, daar waar het allemaal mee begon en maar 630 cal ipv die van vorig jaar van 1570 cal, jammie jammie, opnieuw

Na deze onderbreking nog een 25 minuten voor ik er zou zijn, nou dat werden er wel meer, opnieuw iets wat niet mijn sterkste punt is: het inleveren van de rental car, althans als ik alleen in de auto zit, druk druk op zo’n vliegveld en het in de gaten houden van de borden voor de return car rental en de google maps die anders stuurt, en het verkeer , 3x het vliegveld rond gereden om de inlever stek te vinden, daar komt bij, maar dat is een heel ander verhaal, volop problemen gehad met mijn lenzen deze vakantie dus die had ik voor de verandering halverwege de rit uitgedaan vanwege de wazige blik, maar gaf dus de nodige troubles om op tijd de juiste borden te lezen, dan weer een voordeel bij de verkeerslichten moet je altijd zoooo lang wachten dat ik daar heel gauw iig 1 lens in heb kunnen doen, dat maakte het zicht toch een heel stuk beter, goede actie van mij en de eerste optie morgen als ik terug in NL ben, als eerste langs de opticien, daar liggen wederom nieuwe klaar.

En ja ik heb idd alle 7 staten aangetikt: MA, CT, RI, VE, NY, ME, NH, zijn er toch heel wat, ofschoon ik voor mijn gevoel maar een kleine ronde heb gemaakt, ongeveer 1150 miles, dus een relaxte reis in alle opzichten.

Ik heb het wederom heerlijk gehad, met een paar opmerkingen weliswaar en daar zijn de weersomstandigheden en het preseason toch wel het meest debet aan, voor het 2e deel kan ik dat alleen mezelf aanrekenen, echt niet bij stil gestaan dat het hier zo’n verschil kan uitmaken, ook omdat ik dat in the South West en Florida helemaal niet gewend ben, vorig jaar in nov in Florida en jaren terug in San Diego geeft serieus een heel andere beleving, toch iets om mee rekening te houden voor ooit.
Maar ik heb genoten van het mooie wat ik gezien heb, prachtige foto’s kunnen maken, de vriendelijke mensen, het gewoon doen wat je leuk vindt, plannen bijstellen, rondrijden als een Max Verstappen in de mountains weliswaar met een andere snelheid en lekker gegeten, ja dat kan hier echt!! Geen fastfood restaurant van binnen gezien of anders een bezoekje vanwege too the loo….

Tanken blijft hier een stuk aangenamer, voor prijzen van $ 2,69 tot $ 2,98 kon ik de tank opnieuw vullen, wat een verschil, iedere keer weer.

Over een uurtje boarden en via Madrid weer naar huis, daar wacht een jarige Martijn, 30 jaar jong en die moet ik toch kunnen feliciteren op zo’n belangrijke mijlpaal, suprise party in de maak.

Lieve lezers, bedankt voor het volgen en de reacties en mssn tot een volgende keer, big hugs & kisses.