Vicksburg and on our way to New Orleans

Ons overnachtingsadres: the Duff Green Mansion, een antebellum met een rijke geschiedenis, in het kort de geschiedenis van de eigen site maar ook de info die we kregen via de rondleiding after breakfast:

“Built in 1856 by a local cotton broker for his bride, the mansion was built for entertaining in the grand antebellum lifestyle. That life was short lived by the Green family when war reached Vicksburg in 1863. Duff Green is credited with saving his neighborhood including adjoining Christ Episcopal Church by designating the home as a hospital for both Union and Confederate soldiers.

See the transformation from grand home to hospital to soldier’s rest home, then a home again from reconstruction to the depression, then a boy’s orphanage and finally the Salvation Army Headquarters for over fifty years. The Duff Green Mansion was meticulously renovated by Mr. and Mrs. Harry Sharp in the mid-1980s to a grand home once again.
A visit to the Duff Green Mansion reveals bloodstained floors, the site of the family’s civil war cave and the details of a rich history of Vicksburg before, during and after the siege. A few visitors have even seen and experienced the ghosts of a Confederate soldier and Little Annie Green who died at age six.”

Echt een prachtig huis, hadden de Magnolia room met oa een queensize bed met opstap zo hoog en daarom zo grappig, daar moest je dus echt inklimmen. Uiteindelijk heerlijk geslapen maar om 8.30 stond het ontbijt klaar. Zou bekend/beroemd zijn ook vanwege het ontbijt en dat was okay, maar veel zoetigheid terwijl we alle 3 toch wel meer van het hartige zijn, een eitje o.i.d. was zeker zo lekker geweest als alleen maar een wafel (welke wel super goed was) en een plakje chocolate cake en wat vers fruit. Maar al met al een prima ervaring.

De avond brachten we door bij de 10 South rooftop bar, met magnifiek uitzicht en de ondergaande zon op de Mississippi. Werkelijk mooi, en een super locatie dus op de 8e etage. De chili en cheese was anders als gedacht door de mannen en mijn guacemole was geweldig lekker maar de nachos stonden stijf van het zout, dat was een beetje jammer en dus meer dan de helft laten staan.

Even langs de Walmart voor wat drank en water en muggenspul want daar word je hier ook gek van en plannen gewijzigd voor de dag erop. We maken idd een stop in Natchez maar blijven daar niet meer slapen en gaan door naar NOLA, dagje verdiend die we er op het eind van de dagen in San Antonio aan kunnen plakken, een extra relaxdag. Zin in na al het gereis.

In de mansion liepen we nog tegen een Nederlands echtpaar aan uit Pijnacker, die waren ook uit Nashville vertrokken en nu ook in de Mansion. Gezellig de avond mee doorgebracht onder genot van een biertje en een wijntje en verhalen en ervaringen uitgewisseld over ons beider favo vakantieland.

Zij waren naar de CMA geweest in Nashville het grootste uziekspektakel van het zuiden, was fun.
Zoals gezegd in Natchez een stop voor nog een blik op de Mississippi, een rivier die 3766 lang is , van oorsprong ergens start in het noorden van de VS en uitkomt in de Golf van M.

Nog een milkshake gescoord op een adresje via het forum waar we normaal gesproken voorbij zouden rijden, maar erg druk met locals, dus dan moet het goed zijn. Jammie; voor ieder resp. een chocolate / banana and lime one,.

Opnieuw in de auto voor het laatste stuk naar NOLA , afkorting van New Orleans.
Mooie route gereden in zijn totaliteit over de 61 en via de tolbrug Pontchartrain causeweg (maar liefst 23 miles lang) de stad binnen gereden.
Bij het hotel wat problemen opgelost met onze boekingen die ipv gewijzigd geannuleerd was maar konden er gelukkig toch terecht, opnieuw een duik in het zwembad en ofschoon de zon achter de wolken zat was het erg lekker en warm, beetje warme föhn wind uit het zuiden. I love it…

Met de auto toch even Frenchmen street, verkennen, the place to be in NOLA, auto kun je voor niks parkeren, wat een verschil weer met Nashville dan waar we steevast 12 of 13 $ aftikten in de garage, maar ook ging er een oranje lampje op het dashboard branden, wat nu weer, een bijna nieuwe auto meegekregen met nog geen 10.000 miles op de teller , morgenvroeg eerst maar eens even bellen met de verhuurder bellen, we moeten tenslotte nog een aantal miles, International airport is op 18 minuten dus mssn kunnen ze daar wat voor ons betekenen, maar balen, kost tenslotte altijd extra tijd.

Omdat we wat later op de middag heerlijk geluncht hebben bij Applebee’s niet zo’n honger om opnieuw ergens een restaurant te zoeken dus uiteindelijk is het voor de mannen ook bij een klein hapje gebleven, een datdog, pilsje erbij= prima.

1e indruk, weer een heel ander muziekgenre: Jazz, ff wennen voor ons en morgen gaan we uitgebreid op pad om ons te laten vermaken. Straatbandjes waren zo wie zo erg goed om naar te luisteren,
Wel een stad om goed op te letten is ons verteld, ze houden zelfs in d e gaten als je uitstapt wat je doet in de auto, dingen verbergen e.d. , klinkt allemaal een beetje scary, maar hopelijk valt het mee maar geeft toch een ander gevoel als je er rond loopt, wat wel scary was was een joekel van een insect dat lang de muur in Maison (een muziek bar) liep, daar sprongen zelfs de meeste mannen een stukje voor van de muur, ieehhhh, de kriebels. De auto wel in de buurt van Frenchmen street kunnen parkeren, maar ook gezien dat er ruitjes uitgetikt worden, fingers crossed, deze keer op tijd naar bed, nog ff een aflevering House of Cards kijken en dan trusten mensen voor strakjes